ข้อมูลมากกว่านี้ ― ไทย

Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) เป็นปัญหาผิวที่พบบ่อยที่เกิดขึ้นหลังจากผิวหนังอักเสบหรือได้รรับบาดเจ็บ มีแนวโน้มที่จะใช้เวลานานและแย่ลงในผู้ที่มีสีผิวคล้ำ (Fitzpatrick skin types III–VI) แม้ว่าจะอาการจะดีขึ้ นได้เอง แต่ก็อาจใช้เวลาสักพัก ดังนั้นจึงมักต้อได้รรับการรักษาเป็นเวลานาน การผสมผสานการรักษาที่แตกต่างกันจะได้ผลดีที่สุด
Postinflammatory hyperpigmentation (PIH) is a common acquired cutaneous disorder occurring after skin inflammation or injury. It is chronic and is more common and severe in darker-skinned individuals (Fitzpatrick skin types III–VI). While the condition typically improves spontaneously, this process can take months to years, necessitating prolonged treatment. Combination therapy is the most effective.

Postinflammatory hyperpigmentation เป็นผลสืบเนื่องที่พบบ่อยของการอักเสบของผิวหนัง มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อบุคคลที่มีผิวคล้ำรุนแรงและบ่อยครั้งมากขึ้น การศึกษาแสดงให้เห็นว่าปัญหาเช่นฝังสีหลังการอักเสบ (postinflammatory hyperpigmentation) เป็นหนึ่งในสาเหตุหลักว่าทำไมคนที่มีสีผิวคล้ำต้องการการดูแลด้านผิวหนัง การรักษาตั้งแต่เนิ่น ๆ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการแก้ไขฝังสีหลังการอักเสบ (postinflammatory hyperpigmentation) และมักเริ่มต้นด้วยการจัดการอาการอักเสบในระยะแรก การรักษาขั้นแรกมักเกี่ยวข้องกับการใช้ผลิตภัณฑ์เฉพาะที่ทำให้ผิวขาวขึ้นพร้อมกับครีมกันแดดเพื่อการปกป้อง สารเหล่านี้ เช่น ไฮโดรควิโนน (hydroquinone), กรดอาเซลิก (azelaic acid), กรดโคจิก (kojic acid), อาร์บูติน (arbutin), สารสกัดจากชะเอมเทศ (licorice extracts) สามารถลดการสร้างเม็ดสีมากเกินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนั้น เรตินอยด์ (retinoids), เมควิโนล (mequinol), กรดแอสคอร์บิก (ascorbic acid), ไนอาซินาไมด์ (niacinamide), N‑อะซิลกลูโคซามีน (N‑acetyl glucosamine), ถั่วเหลือง (soy) ยังใช้เป็นตัวแทนในการจัดเม็ดสีด้วย โดยมีแนวทางการรักษาใหม่ ๆ เกิดขึ้น แม้ว่าการรักษาเฉพาะที่มักจะมีประสิทธิภาพสำหรับการเกิดรอยดำในระดับผิว แต่ขั้นตอน เช่น เลเซอร์, การทำเคมีเปลือกผิว อาจจำเป็นสำหรับกรณีที่ดื้อรัง สิ่งสำคัญคือการใช้ความระมัดระวังในการรักษาเหล่านี้เพื่อหลีกเลี่ยงการระคายเคืองและทำให้ฝังสีหลังการอักเสบ (postinflammatory hyperpigmentation) แย่ลง
Postinflammatory hyperpigmentation is a common sequelae of inflammatory dermatoses that tends to affect darker skinned patients with greater frequency and severity. Epidemiological studies show that dyschromias, including postinflammatory hyperpigmentation, are among the most common reasons darker racial/ethnic groups seek the care of a dermatologist. The treatment of postinflammatory hyperpigmentation should be started early to help hasten its resolution and begins with management of the initial inflammatory condition. First-line therapy typically consists of topical depigmenting agents in addition to photoprotection including a sunscreen. Topical tyrosinase inhibitors, such as hydroquinone, azelaic acid, kojic acid, arbutin, and certain licorice extracts, can effectively lighten areas of hypermelanosis. Other depigmenting agents include retinoids, mequinol, ascorbic acid, niacinamide, N-acetyl glucosamine, and soy with a number of emerging therapies on the horizon. Topical therapy is typically effective for epidermal postinflammatory hyperpigmentation; however, certain procedures, such as chemical peeling and laser therapy, may help treat recalcitrant hyperpigmentation. It is also important to use caution with all of the above treatments to prevent irritation and worsening of postinflammatory hyperpigmentation.